Zawód, jakim jest onkologia, nie należy do łatwych. Jest to ciężki kawałek chleba dla lekarza idącego w tę specjalizację. Dlaczego w takim razie, ludzie się na nią decydują? Odpowiedź jest prosta. Bo ratuje ludzkie życie! Choroba wcześnie wykryta może być wyleczona w zupełności lub się zatrzymać. W takim przypadku chory funkcjonuje normalnie, jedyne co to musi być pod kontrolą lekarza i robić badania.
Zakres działania lekarzy – chirurgów onkologicznych
Chirurgia onkologiczna to dotąd najskuteczniejsza metoda w leczeniu nowotworów. Niestety jest to metoda inwazyjna i w wielu przypadkach w największym stopniu ekstremalna. W wielu przypadkach wiąże się z nieodwracalnymi skutkami, mowa o ubytkach na ciele, jakich nie da się odratować. Jednak ponad 60% chorób nowotworowych daje się zwalczyć przy użyciu właśnie chirurgii onkologicznej.
Mimo relatywnie dużej skuteczności nie jest to pierwszy wybór przy leczeniu chorób nowotworowych. Czasami wystarczy tylko drobna interwencja chirurga, w celu pobrania wycinka zmiany skórnej. Stosuje się także zabiegi uśmierzające, inaczej paliatywne. Dochodzi do tego w ekstremalnie ciężkich przypadkach, gdy choroba nowotworowa jest na tyle zaawansowana, że nie da się oszczędzić chorego. Zabieg ma na celu polepszyć życie pacjenta w ciężkim czasie.
Stopniowy oraz regularny rozwój medycyny daje lekarzom coraz to nowe możliwości do walki o ludzkie życie lub zdrowie. Dzięki temu możliwości, które może zastosować chirurg, znacząco się poprawiły. Jest to szczególnie istotne przy niezwykle trudnych i skomplikowanych operacjach, powiązanych z dużą utratą krwi. Operacje stały się bardziej kontrolowane oraz skutkowały coraz bardziej pozytywnymi efektami.
Dzięki poznawaniu i użyciu metod odtwórczych oraz metod rekonstrukcji powstały szanse na kształtowanie coraz doskonalszych protez kostnych lub naczyniowych. Protez, gdzie koryguje się niedobory tkanek, dzięki temu chirurgia już nie kojarzy się z desperacją – amputacją.
Porady chirurga onkologa – czego mogą dotyczyć
Kiedyś wśród chorych panowało przekonanie, że wycinanie zmian nowotworowych jest szkodliwe, albowiem cięcie guza ostrożnie wywoływało jego odrastanie. Wiedza medyczna nie była do tej pory w tej kwestii dostatecznie rozwinięta, dlatego pozbywano się wyłącznie widocznej zmiany. Obecnie wycina się guz wraz z całą otoczką zdrowych tkanek, jest to fundamentalna różnica rzutująca na sukces operacji chirurgicznych.
Niezwykle istotne jest szybkie reagowanie oraz podjęcie działań chirurgicznych w przypadku choroby nowotworowej. Odpowiednie monitorowanie oraz podjęcie leczenia we właściwym momencie może ochronić chorego od śmierci. Nie można dopuścić do leczenia zachowawczego i biernie odsyłać chorego od szpitala do szpitala. Osoby chore także nie powinny bagatelizować ani przeciągać konieczności leczenia. Im wcześniej fachowcy zajmą się nowotworem, tym większe szanse zyskuje chory.
Chirurg onkolog rozpoznaje nowotwór na podstawie badania histopatologicznego – wycinka chorych tkanek lub na bazie oceny cytologicznej badanych komórek. Wykonywane są operacje służące należytej diagnozie i rozpoznaniu – laparotomie. Wykorzystywana jest także biopsja celowana, wykonana przy użyciu aparatu USG albo TK. Zmiany łatwo dostępne (np. na skórze) są wycinane i dopiero poddawane badaniu. Ze zmian trochę większych oraz bardziej schowanych są pobierane wycinki guza.
Bywa, że komórki nowotworowe występują także poza obszarem guza. W takim przypadku chirurg onkolog powinien zastosować immunoterapię czy też chemioterapię. Dochodzi do tego, gdy zarażone miejsca znajdują się już poza działaniem lekarza i konieczne jest wykorzystanie innych, mniej agresywnych środków.
Chirurgia onkologiczna – trudna profesja w wielu wymiarach
Diagnoza choroby nowotworowej dla wielu osób oznacza wyrok śmierci. Przez takie poczucie chirurg onkolog ma trudniejsze zadanie, ponieważ chory nie wierzy w wyzdrowienie. Jest to czynnik, który negatywnie wpływa na postępy w leczeniu. W takiej sytuacji sprawa jest ciężka, ponieważ lekarz musi wziąć na siebie ciężar leczenia oraz ciężar przestawienia psychicznego pacjenta, by ten mógł walczyć z chorobą.
Inne artykuły autora
Komentarze
Brak komentarzy